Tom, Rozdzial

 1  I,8 |         mościa panno! posądzają żołnierzów o płochość, aleć niesłusznie.
 2  I,20|   odparł pan Wołodyjowski - boś żołnierzów zacnych, którzy się przy
 3  I,26|       dusza bolała, gdy dobrych żołnierzów rozstrzeliwać kazał; często
 4  I,26|       to wojna? To truć chcecie żołnierzów? I to ma być po hetmańsku?
 5  I,26|         chcą otruć tak jak tych żołnierzów?... Bóg dał, żem nie wybuchnął,
 6 II,4 |      czemu tedy do tych zacnych żołnierzów nie przystaniesz? Alboż
 7 II,4 |      pójdziesz do onych zacnych żołnierzów na Podlasie i pod znak się
 8 II,13|        niedaleko i zaraz by się żołnierzów nazbierało. Starszyzna,
 9 II,26|         ale co przedtem dobrych żołnierzów zginęło za moją przyczyną -
10 II,29|         się poddać. Mało takich żołnierzów w świecie!~Po czym szli
11 II,37|         w oczy nie leź, póki ja żołnierzów nie ostrzegę i tej potwarzy
12 II,37| Radziwiłła porwie!~- Wszystkich żołnierzów książę koniuszy pohańbił
13 II,38|         w oczy nie leź, póki ja żołnierzów nie ostrzegę i tej potwarzy
14 II,38| Radziwiłła porwie!~- Wszystkich żołnierzów książę koniuszy pohańbił
15 II,39|   hetmanie - rzekł - jest dwóch żołnierzów z Horotkiewiczowej chorągwi,