Tom, Rozdzial

 1  I,8  |        inaczej być!~To rzekłszy zawrócił do domu; ale po drodze wstąpił
 2  I,18 |        Po drugim strzale oficer zawrócił i ruszył, choć niezbyt pospiesznie,
 3 II,1  |       kazał chłopu wrócić i sam zawrócił do chaty.~Po drodze rozmyślał,
 4 II,17 |       pocałował go serdecznie i zawrócił. Ledwie uszedł ze trzydzieści
 5 II,34 |   powrotem do Lwowa.~Kmicic zaś zawrócił z miejsca czambułem, jako
 6 II,37 |         Babinicz nieco w głowie zawrócił, żegnała się z nim bardzo
 7 II,38 |         Babinicz nieco w głowie zawrócił, żegnała się z nim bardzo
 8 II,41 |         umilkli. Jeden wszelako zawrócił konia i znikł po chwili
 9 II,42 |    tysiące kroków i wraz ku nim zawrócił.~Lecz oni zwrócili także
10 III,3 | szpetnego dodać, bo pan Sapieha zawrócił tak z miejsca, jakby mu
11 III,4 |         największym pędzie, sam zawrócił.~Wtem od boru ruszyła trzecia
12 III,6 |  ratować króla, zamiast uciekać zawrócił konia. Pan Roch dobiegł
13 III,8 |         a ja pojadę oznajmić.~I zawrócił konia.~Oni zaś poczęli się
14 III,26|         nie namyślał się długo, zawrócił czambuł i poszedł wielkim
15 III,30|   Szawlach i dalej pod Birżami, zawrócił w bok ku wschodowi w nadziei,