Tom, Rozdzial

 1  I,10 |      pana dobrego, wspaniałego, wojownika tak niezmiernej sławy, że
 2  I,12 |        to gniewliwa, lwia twarz wojownika i władcy zarazem. Długie,
 3  I,12 |       pod wodzą tak wsławionego wojownika. Brat mój, Stanisław, patrzył
 4  I,22 |         Kazimierza będzie miała wojownika wielkiego i szczęśliwego.
 5  I,25 |          Nie wygląda na takiego wojownika, jakim jest...~- Wołodyjowski! -
 6 II,6  |       więcej na statystę niż na wojownika; ci, który go bliżej znali,
 7 II,7  |     Lecz gwiazda tego potężnego wojownika zachodziła widocznie i sam
 8 II,11 |     berłem pierwszego w świecie wojownika, i tacy byli najniebezpieczniejsi,
 9 II,15 |         szalony ogarnął starego wojownika. Cisnął lunetę o ziemię,
10 II,17 |      zapaliło się serce starego wojownika nienawiścią.~Mur przy południowej
11 II,30 |     głów widać twarz senatora - wojownika, gdzieniegdzie błyśnie jasna
12 II,31 |     głów widać twarz senatora - wojownika, gdzieniegdzie błyśnie jasna
13 III,3 | szacunkiem słuchali mając go za wojownika wielce doświadczonego i
14 III,15|    zwiastowało tak straszliwego wojownika, jakim był w samej istocie.
15 III,29|  ciekawość widzenia wsławionego wojownika.~A tymczasem od strony Poniewieża