Tom, Rozdzial

 1  I,13 | sprawiedliwość; albo zamknięty w wieży, spogląda rozpaczliwym wzrokiem
 2  I,14 |          Potrzebuję z nim mówić. Więzy każ mu zdjąć.~- Wasza książęca
 3  I,14 |         ciszy - jeno puszczyk na wieży zamkowej począł się śmiać
 4  I,14 |     puszczyk śmiał się ciągle na wieży.~- Wszystko otrzymasz, czegoś
 5  I,24 |       wyszli.~Zegar bił siódmą z wieży. Na dziedzińcu konie stukały
 6  I,26 |      niego, za jego uczciwość, z wieży kiejdańskiej na łeb się
 7 II,7  | Radziwiłł wybuchnął gniewem i do wieży go wtrącić rozkazał, ale
 8 II,14 |       zdyszanego smoka.~Nagle na wieży, świeżo odbudowanej po zeszłorocznym
 9 II,15 |  wczorajszego ozwała się pieśń z wieży z towarzyszeniem trąb. Ludziom
10 II,15 |         upłynęła, potem druga. Z wieży kościelnej rozlegała się
11 II,16 |        koszyki i kuny żelazne na wieży, w których nocą płonęło
12 II,17 |    zasypywano ogniem.~Grający na wieży czuli chwianie się jej.
13 II,18 |        olbrzymich kądzieli. Wnet więzy były rozcięte i Kmicic stanął
14 II,29 |   krzyknął. - Szwedzi uciekli do wieży!... Nieprzyjaciel tuż!...
15 III,23|         gwiazdy ze swej samotnej wieży, że nawet stary miecznik