Tom, Rozdzial

 1  I,1  |        a ludzi wyciął... Godny towarzysz!... Dajże jeszcze rączyny.
 2  I,8  |          Skądżeś się tu wziął?~Towarzysz, który istotnie na przezwisko
 3  I,10 |      mogli. Stawał na przykład towarzysz z kopią na dziewiętnaście
 4  I,12 |        za ciasno.~Młodszy jego towarzysz, w długiej peruce i w cudzoziemskim
 5 II,6  |      przemówił bardzo wymownie towarzysz z chorągwi Kotowskiego,
 6 II,6  |   założym, Zbaraż drugi! Jeno, towarzysz czynie towarzysz, niech
 7 II,6  |         Jeno, towarzysz czynie towarzysz, niech się nie wstydzi łopaty
 8 III,4 | szeregi i zdarzało się, że gdy towarzysz stawał na strzemionach,
 9 III,8 |    powtarzał: "Udał mi się ten towarzysz!" Dopieroż chcąc wiedzieć,
10 III,9 |   odbywał; żalił się też stary towarzysz, lecz wolał iść z Wołodyjowskim
11 III,9 |    każdym zaś razem nadjeżdżał towarzysz i ciskał panu Czarnieckiemu
12 III,10|       i z saku umknął. Jest tu towarzysz z listami od pana wojewody
13 III,12|     nagle pan Topór Grylewski, towarzysz lekkiego znaku imienia prymasa.~-
14 III,13|     nagle pan Topór Grylewski, towarzysz lekkiego znaku imienia prymasa.~-
15 III,15|   zakrzyknął najbliżej stojący towarzysz.~- Simiarum destructor! -