Tom, Rozdzial

 1  I,7  |     wołowej skórze nie spisać. Dopieroż król z królową po onych
 2  I,8  |     Stakjanów i Domaszewiczów.~Dopieroż poczęto się zachęcać wzajem
 3 II,1  | przeciw królowi - ja na niego! Dopieroż byłoby mu w duszy jasno
 4 II,1  |     duszy jasno i przejrzysto! Dopieroż by kupę zebrał zabijaków
 5 II,1  |   sercem, z czystym sumieniem, dopieroż by w sławie, jak w słońcu,
 6 II,4  |   cicho do sprzętów i omłotów. Dopieroż, jakem całą krescencję do
 7 II,8  |  rozmowa była na cztery oczy i dopieroż by krzyczano na tyraństwo
 8 II,33 |    zgoła na niego nie patrząc, dopieroż gdy o waszmość panu mówić
 9 II,34 |  zaścianku z drobnej szlachty.~Dopieroż i stary wachmistrz jął obejmować
10 II,34 |  nowina, nie psuj mi uciechy!" Dopieroż gdy się dowiedział, że to
11 II,37 |    opowiedział, jak i co było. Dopieroż hetman począł go klepać
12 II,38 |    opowiedział, jak i co było. Dopieroż hetman począł go klepać
13 III,8 |       piechota a armaty grunt, dopieroż one pochody a obroty wojenne,
14 III,8 |    Udał mi się ten towarzysz!" Dopieroż chcąc wiedzieć, czy go naprawdę
15 III,9 |        czwarta, piąta, szósta. Dopieroż rozpoczął się dzień sądu!
16 III,10|      jego okrutnie naszarpano. Dopieroż pospolitacy, wpadłszy hurmem
17 III,30|      odmówią pomocy i ufności. Dopieroż ledwie dwa lata upłynęły,