Tom, Rozdzial

 1 II,10 |    obległo pana Łuszczewskiego, starostę sochaczewskiego, zaskoczywszy
 2 II,10 |       mówisz? - spytał wreszcie starostę, bo milczenie jeszcze wydało
 3 II,10 |        się więc i począł żegnać starostę.~- A dokąd to tak spieszno? -
 4 II,35 | spojrzał ze zdziwieniem na pana starostę.~"Co on w tym ma, że się
 5 II,35 |      pytającym wzrokiem na pana starostę.~On zaś rzekł jakby do siebie
 6 II,36 |   książątko lub też samego pana starostę.~Księżna Gryzelda chcąc
 7 II,40 |          że łatwo mogło paść na starostę posądzenie, iż tylko na
 8 II,40 |        i przyjaciela mego, pana starostę oszmiańskiego, dla którego
 9 III,2 |      Zamość.~Zagłoba w lot pana starostę kałuskiego przeznał, a ten
10 III,3 |  Wszystkie oczy utkwione były w starostę.~On zaś kręcić się począł,
11 III,3 |     murów, chciał tylko wpoić w starostę przekonanie, że postanowił
12 III,16|      mianowicie pana Sakowicza, starostę oszmiańskiego, i ten jeden
13 III,23|       nałajała za to, że i pana starostę chciałam pogrążyć, choć
14 III,23|        Prus za morze wyjechał. ~Starostę ubodły te słowa do żywego.~-
15 III,32|       zbawcę Laudy i przyszłego starostę. Koło zaciskało się coraz