Tom, Rozdzial

 1  I,17 |         wdzieje jak najprędzej i smołą polewa, aby się zbyt nie
 2 II,1  |      szopą, to musi być i owies; smołą ich nie żywisz.~- To nie
 3 II,9  | mieszczan, porozpalano beczki ze smołą i ucztowano do późnej nocy.
 4 II,13 |      zapalone lonty do beczek ze smołą, umyślnie przygotowanych
 5 II,15 |      zimno! Macie tam maźnicę ze smołą, zapalcie, choć ręce ogrzejem!~
 6 II,16 |        krwią czarną ze złości.~- Smoła tak nie przylega do szaty
 7 II,17 |        sznury okrętowe, nasycone smołą, bardzo gęsto, które leciały
 8 II,17 |        że mimo ognisk, beczek ze smołą i ogniowych dział księdza
 9 II,17 |          pęki szmat przesyconych smołą, pochodnie, sznury ogniste.
10 II,18 |      sznury i płonącą maźnicę ze smołą. Żołnierz skoczył co tchu
11 II,25 |          Kilkadziesiąt beczek ze smołą rzucało jasnożółte blaski
12 III,9 |       gorzał wojną, jakby go kto smołą polał i zapalił. Mniejsze
13 III,14|          Szwedów kotły ze świeżą smołą na kąpiel nastawili... Uf!
14 III,15|        sypały się kule, lała się smoła, lecz ci, którzy byli pod
15 III,16|           żądze płoną w nim jako smoła w pochodni. Wszystko, co