Tom, Rozdzial

 1  I,1  |   Zmieszała nieco panienkę ta śmiała mowa, więc chcąc ją na co
 2  I,1  |  waćpan waż!~Panna Aleksanara śmiała się jednak, a od niego aż
 3  I,1  |       ta konfidencja, ale nie śmiała strofować, natomiast zaprosiła
 4  I,4  |     Jeśli nie zechce...~I nie śmiała jeszcze myśleć o tym.~Rozmyślania
 5  I,14 |     Bom myślał, że masz duszę śmiałą, do wielkich przedsięwzięć
 6  I,17 |       ba! całą Litwę, aby nie śmiała drgnąć nawet pod żelazną
 7  I,22 |      prawie ze łzami uporną a śmiałą dziewczynę i zaklinać, że
 8 II,8  |    wydała się ona jednak zbyt śmiałą i zbyt hazardowną dla tak
 9 II,8  | zuchwalstwem tej panny, która śmiała młodemu księciu fałsz w
10 II,9  |       ze starszyzną szwedzką, śmiała się z drwin, jakich oficerowie
11 II,41 |       uszedłszy pół mili, nie śmiała ani wracać nazad, ani iść
12 III,15|     bojów i wojennych czynów, śmiała mu się nadzieja sławy; słyszał
13 III,20|   przewagę, nie wierzyła, nie śmiała wierzyć.~- Kto jego zwycięży?
14 III,28|       żyła jakby w odurzeniu, śmiała się i płakała na przemian,
15 III,29|      i o niej staranie, a ona śmiała się i płakała na przemian,