Tom, Rozdzial

 1  I,1  |        Żałobna suknia dodawała jej powagi. Siedząc przed tym kominem
 2  I,17 |            buńczukiem dla większej powagi rozkazu. Kazałem go zaraz
 3  I,21 |        cała konfederacja nie miała powagi. Tymczasem z Wołodyjowskim
 4  I,24 |          własnego, a po wtóre, dla powagi swojej poselskiej osoby.
 5 II,6  |      znalazł się dowódca należytej powagi i od razu poprowadził je
 6 II,10 |         trochę do Oleńki podobna z powagi w twarzy i spokoju rozlanego
 7 II,12 |             aby nowinę przynieść i powagi w oczach ludzkich nabrać,
 8 II,16 |             chciał zachować miarkę powagi, dobrotliwości, zbolałej
 9 II,17 |          Opozycja nabierała siły i powagi. Ksiądz Kordecki stawiał
10 II,21 |       zmartwienia do wesołości, od powagi do żartu przechodził, począł
11 II,22 |   Kazimierz czynił wrażenie takiej powagi na wszystkich otaczających,
12 II,22 | towarzyszyć, którego obecność doda powagi sprawie i wszystkich wiernych
13 II,23 |          jego łatwo przechodził od powagi do pustoty niemal i od ciężkiej
14 II,28 |        wzięty i takiej niezmiernej powagi rycerskiej jak Zagłoba.
15 III,32|          nawy, nie witając się dla powagi miejsca z nikim.~Ach, co