Tom, Rozdzial

 1  I,4  |   Nieznośne brzemię tamowało jej oddech w piersiach.~Mroczyło się
 2  I,13 |        cisza. Słychać było tylko oddech potężnej radziwiłłowskiej
 3  I,13 |      usiłował na usta przywołać. Oddech jego, zwykle krótki, stał
 4  I,19 |   albowiem straszliwy atak astmy oddech mu na czas jakiś zatamował.~
 5  I,21 |       zasłaniał mu oczy, tamował oddech w piersiach i pewnie drogo
 6 II,14 |    przerywany, ale tak gęsty jak oddech zdyszanego smoka.~Nagle
 7 II,16 |   Kmicicowi wściekłość zapierała oddech w piersi. Darł włosy w czuprynie,
 8 II,19 | nieruchomie w paczkę, oficerowie oddech wstrzymali.~Jenerał odwinął
 9 II,21 |          Skrucha, litość i cześć oddech zaparły mu w gardle, poczucie
10 II,29 |      podnosiła się coraz ciężej, oddech zmieniał się w chrapanie,
11 III,4 |      puste. Więc stanęli, by dać oddech koniom, po czym ruszyli
12 III,9 |    krócej konie, każdy zatamował oddech; nie było słychać nic prócz
13 III,9 |     Zagłoba zaś prędzej odzyskał oddech i szczękając zębami, tak
14 III,29|        zapach prochu przytłumiał oddech w piersiach. Uczyniło się
15 III,32|         powieki, łowił uchem jej oddech.~- Oleńka, Oleńka przy mnie! -