Tom, Rozdzial

 1  I,7  |       przenieść, a ja pójdę tę nieszczęsną pannę pocieszyć.~To rzekłszy
 2  I,10 |     Ulitujcie się nad ojczyzną nieszczęsną, jeśli nad sobą nie macie
 3  I,11 | wszechmogący! Czemuś to tak tę nieszczęsną Rzeczpospolitą rozgrodził,
 4  I,13 |        odrzekł pan miecznik.~- Nieszczęsna dziewka musi zakrzyknąć
 5  I,14 |      kręgi, dajże mi ocalić tę nieszczęsną krainę na chwałę Twoją i
 6  I,15 |      nami, ale nad tą ojczyzną nieszczęsną!~Stanisław nic nie odpowiedział,
 7  I,20 |        bo waszym to dziełem ta nieszczęsna kraina pod nowym jarzmem
 8  I,20 |    który sam jeden uratować tę nieszczęsną Rzeczpospolitą może. Idźcie
 9 II,19 |      Weyhard będzie za całą tę nieszczęsną wyprawę odpowiadał! - rzekł.~-
10 II,21 |   szwedzka nas wstrzymuje, ale nieszczęsna zmienność naszego narodu,
11 II,22 |        poświęcił, gdy ten kraj nieszczęsna domowa z Kozaki szarpała
12 II,28 | Gustawa wyżenął, gdyby nie ona nieszczęsna modestia, która mi kazała
13 II,42 |     kwadrans później podpalono nieszczęsną osadę w czterech rogach,
14 III,16|        przyszło do głowy, żem, nieszczęsna żądze wzbudzić w nim mogła,
15 III,30|       Panie, co Ci zawiniła ta nieszczęsna ojczyzna, ten król pobożny,