Tom, Rozdzial

 1  I,7  |  zakochane. On też lubił je bez miary, szczególniej Maryśkę i
 2  I,16 |       też desperował po nim bez miary, a ja tego nie chcę. Taka
 3 II,2  |        napawało go ufnością bez miary i granic. Uczyniło mu się
 4 II,4  |      mówisz, abyś w konfidencji miary nie przebrał.~- Wasza mość
 5 II,25 |        w sercach wzbierze, to i miary w niczym nie masz.~Jakoż
 6 II,28 |       bom sobie myślał: już też miary nie ma, skoro i procederników
 7 II,29 |  któremu Litwa cała była nie do miary pragnień i pożądliwości,
 8 II,37 |        gęsto krążące dopełniały miary wesołości i całe miasto
 9 II,38 |        gęsto krążące dopełniały miary wesołości i całe miasto
10 II,40 |       zatrzymywał; pić mógł bez miary. Połykał kwartę śliwek na
11 II,40 |  imponować, lecz ludziom pewnej miary; hetman zaś wyższy był nad
12 III,5 |       się nieco przeląkł, czyli miary nie przebrał, i istotnie,
13 III,11|   którzy jako zwykle, pijąc bez miary, zaczęli się już wadzić
14 III,22| dworackie pochlebstwo nie znało miary w wynoszeniu Bogusława jako
15 III,22|     podobni i nogi macie jednej miary, i do jednej dziewki wzdychacie,