Tom, Rozdzial

 1  I,5  |   natury, serce. Zakochał się w ludziach gotowych na wszystko i niepohamowanych.
 2  I,17 |       Kowalski?~- Musi być przy ludziach albo w karczmie.~- Chciałbym
 3  I,21 |     twarz pokazywać, by ducha w ludziach pokrzepić... I ty się rozpogódź,
 4  I,26 |      wojewoda lepiej zna się na ludziach i przyszle człowieka godnego
 5 II,4  |       dworach przy politycznych ludziach sługiwać, bo mowa edukację
 6 II,6  |       więcej też znalazło się w ludziach ufności. Mieszkańcom ciężko
 7 II,14 |        tym ziemskim kościele, o ludziach i o twierdzy, i o tej godzinie,
 8 II,14 | wyrządziły tak znaczne szkody w ludziach, że najstarsi wojownicy
 9 II,15 |      przyniósł znaczne szkody w ludziach, jenerał zaciął się i kazał
10 II,21 |       Maria Ludwika - ja się na ludziach nie mylę.~Lecz Kmicic ręce
11 II,35 |        ale bałamutna, i łatwo w ludziach zapały budzi... Sam to wiesz
12 II,35 |      familiantach i statecznych ludziach! (pierwszy pan starosta
13 II,41 |            Przy świadkach! przy ludziach!~I zwrócił się ku drzwiom:~-
14 III,14|    naszej ojczyźnie o podobnych ludziach mówią: że jego westchnienia
15 III,26|   wieści zasięgnąć i szczerby w ludziach nowymi wolentarzami zastąpić,