Tom, Rozdzial

 1  I,5  |        boję gniewu bożego... i łez ludzkich się boję, i krzywd!
 2  I,6  |     wodzowie ściągali wojska z leż zimowych i skąd mogli wiedząc,
 3 II,4  |      może się nasz pułkownik i łez panny Billewiczówny ulitował,
 4 II,17 |     się ku obrazowi; ale spoza łez promienił się już na wszystkich
 5 II,34 | wszystko oko... Jej w oczy nie leź, chyba iżby się zdarzyło,
 6 II,34 |        oczy, powiedziałem, nie leź, bo i tak ci nie uwierzy...
 7 II,37 |      dlatego bardzo w oczy nie leź, póki ja żołnierzów nie
 8 II,38 |      dlatego bardzo w oczy nie leź, póki ja żołnierzów nie
 9 III,11|   okolica zmieniła się w padół łez i nędzy,~Pan Sapieha, nie
10 III,12|     miłosierny!... Nie mogę od łez... Wczoraj był tułaczem,
11 III,13|     miłosierny!... Nie mogę od łez... Wczoraj był tułaczem,
12 III,24|    Carolusem, nietrudno... ile łez? ile krwi wylanej? Ile ciężkich
13 III,25|    Carolusem, nietrudno... ile łez? ile krwi wylanej? Ile ciężkich
14 III,28|        nie roniły w tej chwili łez, ale serce ogarniała taka
15 III,30|       Małoż jeszcze krwi? mało łez? Toż tu ludzie już się weselić