Tom, Rozdzial

 1  I,3  |      pasku chodził, a to na nic! Któryś filozof starożytny powiada: "
 2  I,7  |     wieki.~- Dla Boga! - mruknął któryś z Butrymów - to szalony
 3  I,7  |            On zdrajca! - mruknął któryś z Butrymów. - Takiego godzi
 4  I,21 |  przeczytali mi w nagrodę drugi, któryś wasza książęca mość do komendanta
 5 II,14 |        Millera - waszej miłości, któryś tyle znamienitych fortec
 6 II,16 |      jedni na drugich, na koniec któryś ozwał się:~- Z podobnym
 7 II,24 |    słyszał go tłum cały:~- Boże! któryś mnie przez ręce prostego
 8 II,33 |       głosy po raz dziesiąty czy któryś poczęły wołać:~- Jadą! Jadą!~
 9 II,34 |           Ej, żebyś to waszmość, któryś jest do szabli jeniusz,
10 III,11|             Co to jest? - spytał któryś z pułkowników. - Pachołkowie
11 III,27|       straszliwym, tak co chwila któryś z rajtarów pochylał błyszczącą
12 III,27|          mieli dawać, i coraz to któryś odwrócił się w prawo lub
13 III,28|       dalszych powiatów raz wraz któryś z Billewiczów przyprowadzał
14 III,29|          nie stawały! - krzyknął któryś z młodych towarzyszów zapominając
15 III,29| wojenniku niezwyciężony! Zbawco, któryś nas, nasze dzieci i domy