Tom, Rozdzial

 1 II,2  |        synowie starego: Kosma i Damian, bliźniacy, chłopy duże,
 2 II,2  |    Kmicica usiąść nie śmieli, i Damian rzekł:~- Loch odwalony.~-
 3 II,2  |       im w ręce wpadli?~Kosma i Damian milczeli.~- Niebezpieczny
 4 II,2  |         nie! - odrzekli Kosma i Damian.~- Tak i myślałem. Z których
 5 II,4  |       młodzi Kiemlicze, Kosma i Damian, podnieśli się z ławy, sięgając
 6 II,4  | płazować krwawą szablą.~Kosma i Damian uskoczyli pośpiesznie na
 7 II,4  |  Kopnęli się tedy w mig Kosma i Damian, a za nimi ojciec, i po
 8 II,4  |           odpowiedzieli Kosma i Damian.~Jeden Soroka był zadowolony
 9 II,18 |    cieniu przy ścianie. Kosma i Damian zajęli miejsca tuż przy
10 II,18 |       Sam! - powtórzyli Kosma i Damian.~Tętent zbliżył się tuż
11 II,18 |      krzyk przerażenia. Kosma i Damian z wprawą prawdziwych zbójców
12 II,18 |         zawołał Kmicic.~Kosma i Damian poczęli go rozbierać tak
13 II,18 |         wróć i obacz! - mruknął Damian.~- Łżecie, szelmy, klimkiem
14 II,18 |    Pralim! - dokończyli Kosma i Damian.~Kmicic uśmiechnął się.~-
15 II,20 |     śpiewać godzinki, a Kosma i Damian wtórowali mu basem. Droga
16 II,23 |       młodzi Kiemlicze, Kosma i Damian, bawili króla swymi ogromnymi
17 III,11|       młodzi Kiemlicze, Kosma i Damian, siedzący na przednich koniach,