Tom, Rozdzial

 1  I,17 |      nieba.~- Skocz no który do komendanta - rzekł wachmistrz - powiedz
 2  I,17 |       po godzinie wrócił sam.~- Komendanta ani śladu, ani popiołu -
 3  I,17 | wybałuszali oczy na widok swego komendanta przybranego w wielbłądzią
 4  I,17 |         hełmie i w opończy pana komendanta; żołnierze go nie poznali,
 5  I,17 |          I list księcia pana do komendanta birżańskiego! Co ja, nieszczęsny,
 6  I,17 |         który Kowalski wiózł do komendanta szwedzkiego do Birż, i poznajcie
 7  I,19 |    przyszedł list do księcia od komendanta birżańskiego, a w dziesięć
 8  I,20 |      zdradza. Oto jest pismo do komendanta birżańskiego, którem znalazł
 9  I,21 |   któryś wasza książęca mość do komendanta birżańskiego pisał...~Ponura
10 II,3  |      kto nie ma glejtu, tego do komendanta prowadzą.~- Ja glejty do
11 II,9  |      rzekł:~- U mnie słowo pana komendanta tyle co gotowizna, a do
12 II,14 |        do Wittenberga; głównego komendanta w Krakowie, prosząc o miłosierdzie
13 III,12|      Żreć nam się chce, a tu mi komendanta, nie strawę przysyłają!"
14 III,13|      Żreć nam się chce, a tu mi komendanta, nie strawę przysyłają!"
15 III,26|          iż chyba przez jakiego komendanta pruskiego czy szwedzkiego