Tom, Rozdzial

 1  I,23 |  księżna bawi... Bądź spokojny, Jędrek!... Idź gotuj się do drogi,
 2 II,26 |  całować w czoło i pocieszać:~- Jędrek! takiś mi miły jako syn
 3 II,26 |       winy zmazał. Uspokój się, Jędrek! Niejeden rad by się takimi
 4 II,26 |        król. - Krew cię ujdzie! Jędrek!... Bywaj no tu kto!~Wpadł
 5 II,34 |         popróbują buntować...~- Jędrek! - zawołał król wpadając
 6 II,34 |     sposobów używaj. A teraz... Jędrek... dziś już późno, ale jutro
 7 III,7 |         Niech ci Bóg sekunduje, Jędrek! Z takim rezolutem można
 8 III,26|  widziałem!~- A niechże ci się, Jędrek, przypatrzę. Sczerniałeś
 9 III,26|      tym jest omen niebieski.~- Jędrek! - zawołał - ściśnijże dla
10 III,27|      rzucił mu się w objęcia.~- Jędrek! - krzyknął- nie zajrzę
11 III,27|       się do Kmicica i rzekł:~- Jędrek! coś ty najlepszego uczynił!
12 III,27|   sprowadzić może... Nie ma co, Jędrek! Zasłużyłeś się dzisiaj
13 III,27|     zasługę. Nie trać fantazji, Jędrek. Bóg miłosierny! ~- Pójdę
14 III,27|       wolentarzami dowodzisz... Jędrek, słuchaj, bracie!... a jak
15 III,32| pochylił się do ucha Kmicica.~- Jędrek - spytał się - a nie wiesz,