Tom, Rozdzial

 1  I,7  |      podnoszą się i schodzą na dół; inne śrubami w rozmaite
 2  I,7  |      masz podłogi, jeno cynowy dół jako srebro błyszczący,
 3  I,12 |         spod której spływał na dół amarantowy aksamit obramowany
 4  I,12 |      Długie, zwieszające się w dół wąsy nadawały jej wyraz
 5  I,25 |     drogami z Kiejdan wprost w dół, z biegiem Niewiaży, aż
 6 II,16 |    Kuklinowski potoczył się na dół, jak kamień wyrzucony z
 7 II,16 |   dałem mu w pysk, a on się na dół pokocił.~- W imię Ojca i
 8 II,18 |        rzekłszy spuścił się na dół i począł szukać sznurka,
 9 II,24 |        poczęło spuszczać się w dół po pochyłościach śnieżnych.~
10 III,4 |        już dwa hełmy zapadły w dół konia. Przeszło dziesięć
11 III,23|      wyprawie Karola Gustawa w dół Rzeczypospolitej, aż do
12 III,26|  cofnęła się w dobrym ładzie w dół kraju. Na moście warszawskim,
13 III,26|  Kazimierz, i że jego pochód w dół kraju był tylko fortelem
14 III,27| wyniosłe drzewo jakieś spada w dół z trzaskiem straszliwym,
15 III,27|  zatoczy i rajtar leci głową w dół pod konia, jakby go grom