Tom, Rozdzial

 1  I,10|        próbowało wymknąć się w ciemnościach z obozu. Inni, spostrzegłszy
 2  I,17|     ruch wielki. Tu i owdzie w ciemnościach majaczyły włócznie i rury
 3  I,17|        za wozem konia ujrzał w ciemnościach opończę i jasny hełm swego
 4  I,17| jadących na przedzie i znikł w ciemnościach.~Nagle do uszu dragonów
 5  I,20|        wyciągając przed sobą w ciemnościach ręce; nagle w głowie jej
 6 II,6 |       chrzęst i tętent.~Wtem w ciemnościach rozległy się z daleka strzały
 7 II,11|  Oleńkę, znikli z nią gdzieś w ciemnościach.~Panu Kmicicowi wydało się,
 8 II,12|      mocy tej nie zmoże, ani w ciemnościach brodzący prawdziwego światła
 9 II,13|        baszty: "Czuwaaaj!" - w ciemnościach przemykał się tu i ówdzie
10 II,15|  zakrzyknąć. Niektórzy bodli w ciemnościach szpadami własnych towarzyszy;
11 II,17|  grzesznych, uczynić światło w ciemnościach.~Spostrzegłszy to ów stary
12 II,22|       siły strudzonych i gdy w ciemnościach jeszcze dzwon głogowskiego
13 II,23|   nadjeżdżający zbliżyli się w ciemnościach na kilkadziesiąt kroków.~-
14 II,41|       a Kmicic obok konno. I w ciemnościach spoglądali jeden na drugiego,
15 II,42|       zagasły i walka trwała w ciemnościach.~Lecz nie trwała już długo.