Tom, Rozdzial

 1  I,14 |              Nie pycha mnie do niej ciągnie kto się czuje na siłach,
 2  I,23 |            książęcą mość z wojskami ciągnie.~Radziwiłł drgnął, lecz
 3 II,6  | Chowańskiego zajął Grodno i stamtąd ciągnie z wielką potęgą; ale byli
 4 II,16 |      Szwedów siec i że chan w pomoc ciągnie. Jeśli tak, to Miller musi
 5 II,24 |          nie wiedział, którędy król ciągnie; ale przecież między góralami
 6 II,25 |           czernihowski, a z okolicy ciągnie ku nim, kto żyw i kto szablę
 7 II,32 |            nas, iż książę z Kiejdan ciągnie. Trudno negować, jak znaczną
 8 II,34 |        tylko jeszcze cię coś innego ciągnie w pole!~- Jako ojcu wyznam
 9 III,2 |        najazdu ze znacznym wojskiem ciągnie, takowego zaniechał. Lublin
10 III,11|            zaś przeciw Szteinbokowi ciągnie i do Prus, spodziewając
11 III,18|              bo mnie do tego natura ciągnie, ale żem widział, iż nie
12 III,20|              sam wielkimi pochodami ciągnie na niego."~"I pan Sapieha
13 III,26|            który z nami przeciw nim ciągnie, widział też we śnie dwie
14 III,28|            pan Babinicz w te strony ciągnie.~Spodziewała się tedy Anusia,
15 III,29|           nim, również po wilczemu, ciągnie na krok ktoś trzeci, który