Tom, Rozdzial

 1  I,5  |         anieli niebiescy. I ot! brała go ochota wrócić nie jutro,
 2  I,6  |        owych naradach nie tylko brała udział, ale przewodniczyła
 3  I,10 |   którymi szlachta tym bardziej brała się za boki, im bardziej
 4  I,16 | oburzenia. Niepohamowana natura brała górę. I stanął nad Radziwiłłem
 5  I,18 |         już mnie niecierpliwość brała i chciałem w ogień lecieć...
 6 II,2  |        ma słuszność, i złość go brała, i żal jakiś do własnego
 7 II,9  |          która w trójnasób tyle brała.~Ale minęły dawne czasy!
 8 II,12 |         sądem. Z jednej strony, brała go rozpacz, iż jeśli mu
 9 II,12 |        się na głowę pytającego. Brała go szalona, nieprzezwyciężona
10 II,19 |         się taka fantazja w nim brała, skąd ta odwaga, którą wszystkich
11 II,39 |       nie muszkietników. Innych brała lekka jazda; lecz już za
12 III,21|         obie co dzień patrzyli, brała ochota całować Billewiczówny
13 III,21|        być może.~I tym bardziej brała jej za złe Oleńka owo bałamuctwo,
14 III,21| roześmiał, to już i mnie radość brała, jakobym owo niewolnicą
15 III,26|         służąc w pospolitakach, brała w bitwie udział. Jeden z