Tom, Rozdzial

 1  I,8  |        Panie Boże nikomu gorszej żony.~Czuł pan Wołodyjowski,
 2  I,11 |       przywiozą, a ja, nie mając żony ni dzieci, tu przyjechałem
 3  I,11 |          że takie schronisko dla żony wynalazł; ale próżno go
 4  I,13 |   uwiązanego pognać. Jeszcze dla żony i dla dzieci w kieszenie
 5  I,17 |    akomodowany, gdy nie ma innej żony jak taka; i to ci jeszcze
 6  I,17 |     kolaskami, w których jechały żony i dzieci szlacheckie, pragnące
 7  I,25 | postrachem mężów mających piękne żony. Zapewne dlatego sam nie
 8 II,16 |         gardła nam chodzi, nie o żony nasze i dzieci, ale drżymy
 9 II,19 |       utkane chaty skadynawskie, żony, dzieci, choinowe drzewka
10 II,28 |   popuszczam! Ni mi chaty, ni mi żony, ni dzieci, sam człek jako
11 III,2 |     księżna.~- Mówiono nawet, że żony na naszym dworze miał szukać -
12 III,18|        zjechała. A tu do własnej żony mąż musi w wojłokach chodzić,
13 III,27|        Szwedka, która przedtem u żony jenerała Izraela służyła.~
14 III,32|         ma) mówili wprawdzie, że żony we wszystkim zbytnio słucha,