Tom, Rozdzial

 1  I,1  |     prostactwo budując. Tak też czyniła i panna Aleksandra, a to
 2  I,1  |        stryjna mego porucznika, czyniła; która teraz kawalerską
 3  I,10 |         a jeszcze więcej hałasu czyniła służba, zwłaszcza przy pławieniu
 4  I,11 |       Koniecpolskim przeciw nim czyniła chcecie waszmościowie wiedzieć,
 5  I,12 |        nic. Niemało o to starań czyniła pierwsza jego żona i nic
 6  I,13 |      będę błagał, abyś tego nie czyniła. Pana Wołodyjowskiego odmówiłaś,
 7  I,18 |       począł padać gęsto. Ciżba czyniła się coraz większa, szczęk
 8  I,25 |  podniesiona różem i bielidłem, czyniła go podobnym do panny, a
 9 II,2  | Zgrzybiałość jego twarzy dziwne czyniła przeciwieństwo z czerstwością
10 II,4  |    wrodzona Chytrość zdolnym go czyniła.~Szlachta szemrała na tę
11 II,11 |         do nich i coraz większa czyniła się gromada.~Gdy wreszcie
12 II,14 | zabielał jego habit, tam pogoda czyniła się na twarzach ludzkich,
13 II,15 |       Lecz i w obozie szwedzkim czyniła owa pieśń i kapela niemałe
14 III,4 |   niezrównaną biegłością, która czyniła jazdę polską tak straszną
15 III,16|     było to czynione tak, jakby czyniła miłość. Granica była umyślnie
16 III,23|          na bory i lasy!~Wiosna czyniła się na świecie. Rozpętane
17 III,30|         laskach ubytek ludzi, i czyniła relacje. On słuchał, jako