Tom, Rozdzial

 1  I,22 |        hetman rzekł w tej chwili :~- Wróg mój, kto ze mną wszystkich
 2 II,4  |              mu ode mnie, żem mu nie wróg, a może i lepszy przyjaciel,
 3 II,4  |             panu Wołodyjowskiemu nie wróg.~- Żeby ja to miał jaki
 4 II,5  | Wołodyjowskiemu ani konfederatom nie wróg, choć inaczej myślą. Później
 5 II,12 |         heretyk to, ale katolik, nie wróg klasztoru, ale jego dobroczyńca,
 6 II,13 |       dzisiejszych czasach. Nie jako wróg, ale jako przyjaciel dziś
 7 II,16 |           rzekł - to mi przynajmniej wróg. Co mi tam taki Kuklinowski!
 8 II,29 |         oblegał? Sapieha, największy wróg osobisty!~Gdy go dostaną,
 9 II,34 |            połączył.~- Jeszcze jeden wróg, jakoby ich mało dotąd było! -
10 II,40 |           ściga go jakiś nieubłagany wróg osobisty. Dowiedział się
11 III,11|             sam najzacieklejszy jego wróg, Józwa Butrym, mawiał:~-
12 III,15|           wierze, Najświętszej Panny wróg zaciekły, podpalacz naszych
13 III,27|            śmiertelny, a tak potężny wróg leżał teraz u jego nóg we
14 III,27|            nie żałował dla ojczyzny! Wróg mój, kto na tego nieszczęśnika