Tom, Rozdzial

 1  I,20 |         Może też i panna do sił wprędce przyjdzie? - rzekł Jan Skrzetuski.~-
 2  I,21 |         a tymczasem okazało się wprędce, że jednej Żmudzi objąć
 3 II,4  |     pewnym strachem wokoło, ale wprędce uspokoił się i tak dalej
 4 II,4  |         na przeszkodzie, możesz wprędce do jakiej takiej fortuny
 5 II,6  | Przywitali go więc po dawnemu i wprędce "konfidencja" zapanowała
 6 II,14 |     Stary wachmistrz uwinął się wprędce. Przyniósł gorzałki w blaszance
 7 II,25 | chwilową odmianą fortuny, która wprędce zmienić się musi.~Do uczty,
 8 II,36 |    wielce miły, panie Babinicz! Wprędce po odjeździe panny Borzobohatej-Krasieńskiej
 9 III,1 |         podboju bystry wojownik wprędce się opatrzył, iż szwedzki
10 III,1 |     pokrzepić. Sam Karol Gustaw wprędce pomiarkował, jak straszne
11 III,1 |         jenerałowie.~Lecz teraz wprędce się pomiarkował i pytał
12 III,11|      czyni, bo od takiej strawy wprędce wojna najlepszym kawalerom
13 III,11| Rzeczypospolitej rycerzy. Jakoż wprędce potrafił on zmienić bitną
14 III,14|         u księcia obyczaj. Aleć wprędce się spostrzegła, że to wszystko