Tom, Rozdzial

 1  I,7 | napastników?~- Pojadę, ale wdzięczność zachowam. Rzadko tak uczciwych
 2  I,9 |    ją zamroczyło i zamiast wdzięczność mi okazać, całkiem mnie
 3  I,10|  znów będzie żywił dla nas wdzięczność - wraz ze wszystkimi swymi
 4  I,12|  Stanisław.~- Ciężko to na wdzięczność cudzą liczyć, a zwłaszcza
 5  I,16|    tentował... Winienem mu wdzięczność i zaprzysiągłem sobie, że
 6  I,18|    brzeziny. Taka to twoja wdzięczność? Toż to jest uczynek godny
 7  I,26|   matkę waszą. Takaż wasza wdzięczność za wszystkie dobrodziejstwa,
 8 II,6 |    doświadczony. Sam przez wdzięczność polecał pana Wołodyjowskiego,
 9 II,13|    tedy modlitwę, radość i wdzięczność.~W tym usposobieniu chodził
10 II,19|   nam! Słuszną winniśmy mu wdzięczność!~Ksiądz Kordecki miał łzy
11 II,19|  za tę ostatnią dziękuję i wdzięczność zachowam.~Wszystkie piersi
12 II,36|   iżem na większą ufność i wdzięczność J. W. Pana zarobił, piszę
13 III,5| listu nie oddał... Taka to wdzięczność ludzka... Ha! nie pierwszyzna
14 III,5|   Zagłoba.~- Jechał ludzką wdzięczność sęk! I tak, i tak trzeba