Tom, Rozdzial

 1  I,7  |       chytrości niż prawdy, więc uderzyła zaraz w struny i złożywszy
 2  I,19 | chorągiew z jego rozkazu na nich uderzyła.~W tydzień przyszedł list
 3  I,20 |      inaczej nie pojedziem!~Krew uderzyła do twarzy Kmicica; zdawało
 4 II,14 |      wypędzono z folwarku; jazda uderzyła na nią i rozegnała ją na
 5 II,16 |        się twarz jego: fala krwi uderzyła mu do głowy, oczy wyszły
 6 II,17 |         śniegu na kształt ptaka, uderzyła go w same piersi i rozerwała
 7 II,17 |         wsadził, i ledwie północ uderzyła, znalazł się przy panu Czarnieckim
 8 II,21 |          odrzekł król.~Fala krwi uderzyła nagle panu Andrzejowi do
 9 II,25 |        końcu uczty jaskrawa łuna uderzyła w okna zamku.~- Co to jest? -
10 II,36 |         zwodzonym moście, Anusia uderzyła w płacz głośny.~Kmicic pochylił
11 III,4 |            ta chorągiew pierwsza uderzyła na grafa Waldemara pod Gołębiem,
12 III,6 |       cienia, runęła ku Szwedom.~Uderzyła w dym, nim zdołali się wszyscy
13 III,11|     Tymczasem wycieczka szwedzka uderzyła istotnie z gwałtownym zapędem
14 III,21|         jej przyjść do głowy, bo uderzyła pięstką w pięstkę i rzekła:~-