Tom, Rozdzial

 1  I,4  |       rozpustę, wasze bezecne uczynki. Prawo was ściga, ludzie
 2  I,21 |    książę zemrze, to się jego uczynki na nas skrupią. Cała nadzieja
 3 II,2  |      sam do siebie:~- Niechże uczynki, nie słowa, świadczą odtąd
 4 II,11 |      za tyraństwo, nie za złe uczynki, ale dlatego, że przyszedł
 5 II,15 | obietnice jej poślę, bo już i uczynki są za mną, które bez chwalby
 6 II,23 |      i za miłość do majestatu uczynki jakowe, nie gołe słowa,
 7 II,26 |   panie, bom sam własne dawne uczynki przeklął i z tej piekielnej
 8 II,26 |     dusza we mnie na niektóre uczynki księcia wzdrygała, bo nie
 9 II,26 |      Twoje nawrócenie i dobre uczynki poczęły się od tego, żeś
10 III,11|    patrząc na jego postępki i uczynki, pogodzili się z nim zupełnie,
11 III,16|      prawo zaś karało podobne uczynki utratą mienia, czci i gardła.~
12 III,19|       przeto, że popędliwe mu uczynki zechcesz WPan krzywdą, której
13 III,30|   którym zapisują złe i dobre uczynki ludzkie, przemazano mu w
14 III,31|       w jej pamięci wszystkie uczynki Kmicica i jego u Radziwiłłów