Tom, Rozdzial

 1  I,18 |     wycinali wszystkie. które spotkamy, bo hetman tylko przez fortel
 2  I,25 |      Może się jeszcze w życiu spotkamy.~I tęsknota wzmagała się
 3  I,26 |       i życie między nami!... Spotkamy się!...~Możesz przysporzyć
 4 II,1  |      on górą, ale się jeszcze spotkamy. Czemuś zjechał z gościńca?~-
 5 II,2  |      intencja. Jeżeli się zaś spotkamy, wonczas, choć wy jesteście
 6 II,26 |      trudno przeczyć; ale się spotkamy jeszcze, choćby to miała
 7 II,34 |       iść dozwolono.~- To się spotkamy, jako dziś dzień, jako Bóg
 8 II,34 |   jako Bóg na niebie, tak się spotkamy! - mówił z iskrzącymi oczyma
 9 III,7 |  ciągnąć.~- To lepiej! to się spotkamy! Wy, młodzi, nie umiecie
10 III,7 | jeszcze nie. Powiadam, że się spotkamy, chyba mu książę Janusz
11 III,11|      Czarnieckim pod Warszawą spotkamy, bo ja tam pociągnę, jeno
12 III,12|       odsiecz przyjść. To się spotkamy, jako Bóg na niebie, choćbym
13 III,13|       odsiecz przyjść. To się spotkamy, jako Bóg na niebie, choćbym
14 III,15|     jak gdyby chcieli mówić: "Spotkamy się jeszcze!", a Polacy