Tom, Rozdzial

 1  I,1  |           ot - tak!~To rzekłszy śmiały żołnierz chwycił nie spodziewającą
 2  I,5  |  oddziały nieprzyjacielskie nie śmiały się wychylać z miast i obozów
 3  I,10 |     zdrajca! - zakrzyknął jakiś śmiały głos.~Wojewoda milczał.~
 4  I,22 | Szczaniecki z Dalnowa, człowiek śmiały i ostry zarówno w języku,
 5 II,4  |       Widać po waści, żeś człek śmiały i rezolutny, a gdy ci urodzenie
 6 II,14 |     twarzach ludzkich, oczy się śmiały, a usta powtarzały: "Ojciec
 7 II,14 |           Sadowski był żołnierz śmiały i popędliwy, a że znał swoją
 8 II,21 |    jakoby przed sądem, lecz on, śmiały z natury i przywykły do
 9 II,23 |         Nadto on szparki, nadto śmiały, zbyt wielki rezolut, a
10 II,35 |       przybysze z Kaffy, a oczy śmiały im się do bakalij, wschodnich
11 III,4 |        niego utkwione, zaledwie śmiały oddychać otwarte usta, on
12 III,16|    wypowiadał jej to, czego nie śmiały wypowiedzieć usta... Czar
13 III,23|    nowym zwycięstwie partie nie śmiały przechodzić na tę stronę
14 III,28|        piersi, jeno że oczy nie śmiały na nią patrzeć tak wprost,