Tom, Rozdzial

 1  I,4  |    Ludzi i prochów nie dam, słyszysz mnie waćpan!~- Czy ja dobrze
 2  I,14 |  mieczem traktat wymusić... Słyszysz ty mnie? Ale w onej skalistej,
 3  I,18 |    Ej, coraz tam goręcej... Słyszysz? To chyba Szwedy tak ryczą
 4  I,18 |     dowcip na coś przyda.~- Słyszysz wuj tętent? Wolno idą. Musieli
 5 II,10 |  przez bałwochwalstwo..."~- Słyszysz waść? - spytał starosta
 6 II,17 |    nie stara się iść cicho. Słyszysz wasza wielebność kroki?
 7 II,25 | wszędy drogi pozajmowali.~- Słyszysz, Tyzenhauz? - pytał król. -
 8 II,41 |  Bogusława.~- Jestem już!~- Słyszysz waść... kury po zapłociach
 9 III,3 |     wycieczkę poprowadzę.~- Słyszysz waszmość, arię grają!~Rzeczywiście,
10 III,15|    tego czynić nie możem... Słyszysz, wasza królewska mość, jako
11 III,17|       Powiedz mi, żem kiep! Słyszysz? rozkazujęć powiedzieć mi,
12 III,18|     nie wyszła.~- Sakowicz! słyszysz? - ozwał się strasznym głosem
13 III,19|  nie masz.~- Dawaj zaraz... słyszysz?~Starosta oszmiański wziął
14 III,29|  nie przychodził, prawda?.. Słyszysz Oleńka, jakieś konie rżą