Tom, Rozdzial

 1  I,25 |       stronę, ku lasowi. Droga tam równa i szeroka, a ku miastu mogłyby
 2 II,6  |    zapłonił! Modestia męstwu w nim równa! Niech żyje i niech nas
 3 II,7  |        Mieleszkówna, jedna drugiej równa. Uważasz, że mnie rym znaleźć
 4 II,19 |   dostojność sam łap! - krzyknął z równą furią Zbrożek.~I znów straszliwy
 5 II,35 |            niemal radziwiłłowskiej równa.~- Daj Boże Anusi. Lżejsze
 6 III,3 |       zamojskie odpowiedziały im z równą siłą. Cały Zamość okrył
 7 III,8 |            oficer skłonił im się z równą grzecznością.~- Pismo od
 8 III,14| Rzeczypospolitej wszystka szlachta równa, a billewiczowski dom rzymskich
 9 III,15|            inne watahy szturmują z równą energią.~Wtem Zagłoba krzyknął
10 III,16|         potęga, królewskiej niemal równa, jego wielkie imię, uroda
11 III,24|             Płacił też Babiniczowi równą monetą, bo idąc za przykładem
12 III,25|             Płacił też Babiniczowi równą monetą, bo idąc za przykładem
13 III,26|       grunwaldzkiej i beresteckiej równą. Krótko mówiąc, pierwszego
14 III,30|        pruskich, o ile liczba była równą, chodzili jak wilcy na owce.