Tom, Rozdzial

 1  I,7  |        wieść, że Kmicic chce się prochami wysadzić, rozniosła się
 2  I,7  |           Nie może być!~- To się prochami wysadzaj! Już my jej odżałowali,
 3  I,26 |        uduszę w tych oto rękach, prochami wysadzę Kiejdany, a potem
 4 II,14 |     żelazna, a wewnątrz drążona, prochami naładowana. W jednym miejscu
 5 II,17 |       człowiek pójść i to działo prochami rozsadzić. A może to uczynić,
 6 II,17 |    Babinicz poszedł na ochotnika prochami kolubrynę rozsadzać.~- Jak
 7 II,19 |   odpowiedział Sadowski - wysadź prochami największą ich armatę, jak
 8 II,21 | wykradłszy się w nocy z fortecy, prochami w drzazgi rozsadziłem!~-
 9 II,27 |         który kolubrynę szwedzką prochami rozsadził?~- Onże się za
10 II,29 |         Szwedzi musieli wysadzić prochami wieżę i siebie...~Lecz z
11 II,29 |      który Szwed, z tych, co się prochami wysadzili, na łeb nie zleciał,
12 II,37 |        wysadziwszy siebie samych prochami, zniszczyli zarazem wszystkie
13 II,38 |        wysadziwszy siebie samych prochami, zniszczyli zarazem wszystkie
14 III,32|        największe działo burzące prochami rozsadził, przy którym hazardzie