Tom, Rozdzial

 1  I,7  | miłościwego przyjechali. Cuda to prawdziwe, aż dusza z człowieka ucieka!
 2  I,7  |        bo to wszystko udane, nie prawdziwe, i przeżegnawszy, nie znika.
 3  I,19 |      hetman zdumiał się, a potem prawdziwe gromy spadły na głowy oficerów
 4 II,12 |          skłania. Nazwisko swoje prawdziwe też powiem ci, ojcze wielebny,
 5 II,15 |        wojsk szwedzkich, wówczas prawdziwe szaleństwo ogarnęło napadniętych.
 6 II,19 |         Od dawna wiedziałem jego prawdziwe nazwisko, ale pod tajemnicą
 7 II,22 |         się Babinicz. Czemu tedy prawdziwe nazwisko ukrywa? Czemu jakoś
 8 II,35 |         serca Kmicicowi. Było to prawdziwe królewiątko w swoim Zamościu:
 9 II,37 |         nie stała. Nazwisko jego prawdziwe wiemy oraz i racje, dla
10 II,37 |       jako ojcu wyznać winienem. Prawdziwe moje nazwisko jest: Kmicic!
11 II,38 |         nie stała. Nazwisko jego prawdziwe wiemy oraz i racje, dla
12 II,38 |       jako ojcu wyznać winienem. Prawdziwe moje nazwisko jest: Kmicic!
13 III,17|       pozory nie uwiodą i zawsze prawdziwe intencje waszej książęcej
14 III,22|   kawalerze - rzekła - szczęście prawdziwe dla mnie, że to ostrzeżenie