Tom, Rozdzial

 1  I,7  |       było w tej gadaninie całej prawdy, gdyż wszystkie trzy, nie
 2  I,7  |        było więcej chytrości niż prawdy, więc uderzyła zaraz w struny
 3  I,26 |       język, a dowiesz się całej prawdy - nie zdradź, co masz w
 4 II,2  |     wiedział, czy było w tym coś prawdy. Pewnego dnia wysłał ich
 5 II,8  |           nie masz w tym i słowa prawdy, coś o Kmicicu mówił?~-
 6 II,10 |        nie oszczędzi dla miłości prawdy."~- Masz waść! - rzekł starosta.~-
 7 II,10 |        nie oszczędzi dla miłości prawdy! - zakrzyknął Kmicic. -
 8 II,10 |        nie oszczędzi dla miłości prawdy, i godzina sądu wybije.~-
 9 II,10 |        nie oszczędzi dla miłości prawdy?~Kmicic szarpać począł włosy
10 II,12 |          W głosie jego tyle było prawdy i nieudanej rozpaczy, że
11 II,16 | postanowił Kmicic dowiedzieć się prawdy, rzekł tedy udając umyślnie
12 II,21 |      liście może nie być i słowa prawdy. Siła mogło zależeć Radziwiłłom
13 II,36 |          tyle było w tym okrzyku prawdy i szczerości, iż Kmicic
14 III,29|     jedno...~Ale nie powiedziała prawdy, bo jej wcale nie było jeszcze