Tom, Rozdzial

 1  I,10 |   pierwszej chwili zapału i że częstokroć nie męstwa mu brak, ale
 2  I,11 |  smolarzy i osaczników, którzy częstokroć przez całe życie nie wychylali
 3  I,11 |      Skrzetuskiego dowiedział.~Częstokroć bowiem tak bywało, że w
 4  I,13 |      przepaści ostatni wysiłek częstokroć o ocaleniu stanowi. Zrozumiały
 5  I,20 |       Między sąsiadami przymus częstokroć w afektach initium bierze.
 6  I,25 |     rąk nieprzyjaciela.~Kmicic częstokroć zbliżał się do uciekających
 7 II,9  |    piersi, zhukana, trwożliwa, częstokroć biczami do pośpiechu naglona.~
 8 II,17 |       żołnierz szwedzki, który częstokroć podchodził pod mury i tubalnym
 9 II,17 |   bluźnił przeciw Bogarodzicy. Częstokroć też strzelali doń oblężeni,
10 II,20 |       szwedzkich bezpieczne, a częstokroć i całe oddziały rajtarów
11 II,42 |        przesadzi, temu się ona częstokroć jako ptak z palców wychynie.
12 III,4 |      Badali zarośla, chaszcze, częstokroć przystawali słuchając, czasem
13 III,16|    wielkie a pilne, od których częstokroć los całej wojny zależał,
14 III,24| naprzód lub pozostawał w tyle. Częstokroć zdawało się, że igra ze
15 III,25| naprzód lub pozostawał w tyle. Częstokroć zdawało się, że igra ze
16 III,28|      broń rodzinną bogatą, ale częstokroć zeszłowieczną; konie rozmaitej
17 III,30|  odnoszono mu zaraz po bitwie, częstokroć bowiem mógł wymiarkować