Tom, Rozdzial

 1  I,1  |    różniące, bo wiele z nich po polsku nie umiało.~Panna Aleksandra
 2 II,6  |        cudzoziemca, choć się po polsku ubierał. Jakkolwiek wielu
 3 II,15 |         umiem szwargotać jak po polsku, więc pomyślą, że to kto
 4 II,16 |        w alchemię.~Nosił się po polsku, gdyż uważał ten strój za
 5 II,23 |        Kmicic ozwał się znów po polsku:~- Miłościwy panie! Droga
 6 II,25 |  perłami okrytym. Ubrany był po polsku, w stroju wojennym; na piersiach
 7 II,41 |       słyszał, że rozmawiają po polsku, Polacy bowiem, którzy jeszcze
 8 III,3 |      ciszy głuchej ozwał się po polsku do starosty stojący tuż
 9 III,5 |       włosku, po węgiersku i po polsku, tak iż Szwedzi sądzili,
10 III,8 |       tak prawie płynnie jak po polsku mógł mówić.~Przygotowania
11 III,8 |      się wysłannikom i rzekł po polsku:~- Jego królewska mość prosi
12 III,14|            Waćpan tak dobrze po polsku mówisz, panie kawalerze,
13 III,21| zagranicznych służąc, prawie po polsku zapomniał, a przynajmniej
14 III,27|    autoramencie, wyuczył się po polsku, przeto mógł i na pytania