Tom, Rozdzial

 1  I,6  |        przecie Lubicz, wielka i piękna majętność, gotowa za poniesione
 2  I,8  |   zmieszana i milcząca, ale tak piękna jak dzień wiosenny. Słabe
 3  I,11 |     ukazała się w nich kobieta, piękna jak południowe słońce, wysoka,
 4  I,12 |    swoje gotów jeszcze oddać... Piękna to ambicja, panie Janie.
 5  I,12 |         niego panna Aleksandra, piękna jak zawsze, spokojna i poważna.~
 6 II,8  |         a równie szlachetną jak piękną.~W jednej ręce trzymał koronkową
 7 II,8  |         stołu - ale powiedz mi, piękna bogini, jakim cudem zeszłaś
 8 II,10 |        Billewiczówna, ale panna piękna, szczupła, wysoka, trochę
 9 II,13 |   miłosierdzia. A właśnie jakże piękna, jak wspaniała otwierała
10 II,28 |      ten niech obok mnie stawa. Piękna rzecz zdrajców karać, ale
11 II,35 | Wreszcie... bo ja wiem! Fortuna piękna... ród, no! szlachecki,
12 III,20|   służbę wszędy może znaleźć, a piękną, jako jego dusza jest piękną,
13 III,20|    piękną, jako jego dusza jest piękną, a zaszczytną, jak honor
14 III,31|        blaskiem.~- Ano! dał Bóg piękną noc - ozwał się miecznik