Tom, Rozdzial

 1  I,3  |     Tymczasem, mając widocznie w pamięci ostrzeżenie pana Kmicica,
 2  I,8  |     takiej toni, jeszcześ mnie w pamięci zachował... Siadaj waszmość,
 3  I,12 |         tu nie mamy tak krótkiej pamięci i żadna zasługa nie pozostanie
 4 II,6  |         czasu jak nieśmiertelnej pamięci pan marszałek Wielkiego
 5 III,5 |         że i moje małe zasługi w pamięci ludzkiej nie przepadną.~-
 6 III,7 |         jego służebna kondycja w pamięci zostanie, i mścił się będzie
 7 III,16|     Książę miłuje cię, pani, bez pamięci, ale nieczystym ogniem,
 8 III,18| Ostrogskiej, ale dziad, wielkiej pamięci Krzysztof Pierwszy, ten,
 9 III,24|   łubniańskie mam jako pacierz w pamięci. Co dzień ich też z Soroką
10 III,25|   łubniańskie mam jako pacierz w pamięci. Co dzień ich też z Soroką
11 III,31|    wielkie poświęcenia zginęły w pamięci, bo nie zapisał ich kronikarz
12 III,31|       Nadto przytomne były w jej pamięci wszystkie uczynki Kmicica
13 III,32|        zasług i chwały zniknąć z pamięci ludzkiej mają, w niczym
14 III,32|       regnorum, przesłać, ku ich pamięci, nakazała."~Tu skończył