Tom, Rozdzial

 1  I,4  |        niski otwór gruby, w której palił się ogień, pozasłaniały
 2  I,5  |        jadalnej. Na ogromnym stole palił się kaganek łojowy czerwonym,
 3  I,14 |       pomyślność, ogień nie będzie palił wsi i miast. Tak będzie
 4 II,1  |         chaty, w której na kominie palił się ogień, a z garnków postawionych
 5 II,2  |            będę Szwedów najeżdżał, palił, ścinał. Nie nowina mi to!
 6 II,4  |        było, gdyż tylko na kominie palił się niewielki ogień.~- A
 7 II,4  |       wieczór, tak samo na kominie palił się ogień, gdy on jakoby
 8 II,12 | nieprzyjaciela, z drugiej wstyd go palił, bo sam widział, że wszystkie
 9 II,15 |        spada; jednak gorzał, a nie palił się, płonął i nie zapadał
10 II,21 |       męczyć począł, i ogniem boki palił.~- Na Boga żywego!~- Wtem
11 III,1 |        Rzeczypospolitej.~Po drodze palił i ścinał. Nie był to już
12 III,23|            ekscytować, a po drodze palił i ścinał. A wiesz, że on
13 III,26|          północy pasem granicznym, palił i ścinał, nikogo nie żywił.
14 III,28|            boleśnie. Wstyd na nowo palił jej policzki; oczy nie roniły