Tom, Rozdzial

 1  I,11 |  rozwianą czupryną i rozdętymi nozdrzami, podobny do małego czupurnego
 2  I,17 | gościńcu, koń pana Rocha zarył nozdrzami w kurzawę i padł przywalając
 3  I,23 |       Andrzej przestał parskać nozdrzami, natomiast palnął się dłonią
 4 II,18 |       podniósł głowę do góry i nozdrzami parskać począł.~- Nie podaję
 5 II,19 |      sapać i wyparskiwać gniew nozdrzami. Po niejakim czasie uspokoił
 6 II,19 |  szalonego; on zaś, wyrzucając nozdrzami szybkie kłęby pary, tak
 7 II,19 | jeszcze czas jakiś z rozdętymi nozdrzami, lecz opamiętał się także,
 8 II,32 |        słowa nie znalazł, jeno nozdrzami parskał chwytając powietrze,
 9 II,41 |        jego, czy to że uderzył nozdrzami w hełm drabanta, czy przestraszył
10 III,6 |       na przednie nogi i zarył nozdrzami w ziemię.~Król mógłby był
11 III,9 |       tabaki? Może ową senność nozdrzami wyparsknę... Księżyc mi
12 III,9 |       stada delfinów, chrapiąc nozdrzami i stękając. Zapełnili tak
13 III,17|      Ona zaś stała z rozdętymi nozdrzami, z płonącą twarzą i ogniem
14 III,27|         jakby uderzony kulą, i nozdrzami zarył w ziemię.~Stał się