Tom, Rozdzial

 1  I,23 |     pana marszałka koronnego Lubomirskiego, o którego bardzo mi chodzi,
 2  I,25 |  króla szwedzkiego i do pana Lubomirskiego pilno.~- A, to masz listy
 3 II,1  |   króla szwedzkiego, do pana Lubomirskiego i te wszystkie, które miałem...~-
 4 II,25 |     śpiewały też same wojska Lubomirskiego, zbuntowane przeciw swemu
 5 II,27 |     Sącza: jeden Konstantego Lubomirskiego, marszałka koła rycerskiego;
 6 III,5 |       Znał i on ambicję pana Lubomirskiego i nie wątpił, że albo zechce
 7 III,5 |      listem ode mnie do pana Lubomirskiego pojechał.~- Jam mu znajomy
 8 III,5 |     biją, ale (powiada( imię Lubomirskiego bije, bo gdy się (powiada)
 9 III,5 | najwięcej to wzywał i prosił Lubomirskiego, by szedł z nim w parze.
10 III,5 |   wreszcie z tym; grunt, żem Lubomirskiego na hak ułowił, a sznurek
11 III,9 | Polanowskim i cała siła pana Lubomirskiego. Piechoty nie brano dla
12 III,9 |      pan Czarniecki dragonię Lubomirskiego w pomoc Wąsowiczowi.~Lecz
13 III,12| Lubowli przez pana marszałka Lubomirskiego, przybrany jak do bitwy
14 III,13| Lubowli przez pana marszałka Lubomirskiego, przybrany jak do bitwy