Tom, Rozdzial

 1  I,17 |   dobytkiem i dążącego w głębie lasów, którymi cały kraj obficie
 2 II,3  |       to może by, wyjechawszy z lasów, komu po drodze oddać. Siła
 3 II,3  |        A czy prędko wyjedziem z lasów?~- Jak wasza miłość chce.
 4 II,6  |      jakieś wojsko wychodzące z lasów za Bobrownikami.~- Pan Michał! -
 5 II,9  |       zbrojną, myśliwą, nigdy z lasów się nie wychylającą i tak
 6 II,19 |         wiosek okolicznych, i z lasów pobliskich, gwarno, wesoło
 7 III,1 |        mieszczany wyciągnęli do lasów. Lud z gór, lud z puszcz
 8 III,4 |        inną drogą z przyległych lasów. Spostrzegłszy, co się dzieje,
 9 III,17|        i w głębi niezbrodzonych lasów. Nieobecność księcia Bogusława
10 III,28|         wychodził witać. Więc z lasów okolicznych wychodzili starcy
11 III,29|       Resztki jej zbiegły się z lasów, raz dlatego, że to już
12 III,29|       że jakieś wojsko wyszło z lasów i zbliża się od południowej
13 III,30| samopięt zdołał się schronić do lasów w pobliżu Poniewieża. Następnie
14 III,31|       miasta; ludność wracała z lasów, pługi pojawiły się na roli.~