Tom, Rozdzial

 1  I,17 |           rzekłszy zwrócił się do Kowalskiego.~- A przybliż no się waćpan! -
 2  I,17 |           lekka koło głowy i szyi Kowalskiego. Na wozie spali wszyscy
 3  I,17 |         Michał. - Będzie on teraz Kowalskiego do końca życia wyśmiewał,
 4  I,17 |         odpowiedział Mirski - aby Kowalskiego do reszty skonfundować...
 5  I,17 |     dwadzieścia rąk chwyciło pana Kowalskiego, który targał się i szarpał
 6  I,17 |             Jużci, nie mnie, jeno Kowalskiego. Widzisz, Panie Michale,
 7  I,18 | laudańskich i wszystkich dragonów Kowalskiego.~Zawrzały teraz dwie bitwy,
 8 II,6  |         zwracał się do pana Rocha Kowalskiego, który występował wówczas
 9 II,28 |          Skrzetuskich, pana Rocha Kowalskiego i pana dzierżawcę z Wąsoszy.~
10 III,6 |      święcie, że jest wujem Rocha Kowalskiego.~Tymczasem pan Czarniecki
11 III,8 |      znaczniejszych oficyjerów od Kowalskiego. Jedźże waść do Szwedów
12 III,8 |      Zagłoba - a niejakiego Rocha Kowalskiego nie masz tu w obozie?~Sadowski
13 III,24|           wtóre, niby mruczysz na Kowalskiego, a miłujesz go jako źrenicę
14 III,25|           wtóre, niby mruczysz na Kowalskiego, a miłujesz go jako źrenicę