Tom, Rozdzial

 1  I,1  |            w Upicie, a godniejszych kompanionów do Lubiczam w gościnę zaprosił...
 2  I,2  |         pana witać, bo wiedziano od kompanionów, że przyjedzie. Witano go
 3  I,4  |       cztery wiatry tych hańbiących kompanionów.~A jeśli tego uczynić nie
 4  I,5  |           że wiadomość o wypędzeniu kompanionów żadnego na Kmicicu nie uczyniła
 5  I,9  |            i cóż zastaję? Oto moich kompanionów porżniętych jak woły, leżących
 6  I,25 |            Kmicic wspominać dawnych kompanionów. Nazwiska: Kokosiński, Kulwiec,
 7 II,4  |       przyczynił się do rozsiekania kompanionów i jego samego najzaciętszym
 8 II,4  | niedźwiedzia laudańskiego, który mu kompanionów wygubił, dlatego tylko,
 9 II,26 |             krew burzyła we mnie... Kompanionów miałem, godną szlachtę,
10 II,26 |           miłościwy panie! Potem mi kompanionów, godnych kawalerów, chociaż
11 II,32 |          siebie, a potem wszystkich kompanionów z radziwiłłowskiej niewoli,
12 III,28|            jeszcze widma strasznych kompanionów, buchające ogniem z nozdrzy.
13 III,29|            z zemsty za wymordowanie kompanionów spalił, odbudowywał się
14 III,30|     Wołmontowicze, które niegdyś za kompanionów z dymem puścił! Widocznie