Tom, Rozdzial

 1  I,10 |        na wzgórzach odległych o kilkaset kroków zatrzymały się niewielkie
 2  I,10 |       naprzód z tego powodu, że kilkaset pospolitaków próbowało wymknąć
 3  I,10 |        Gustavus rex! - zawołało kilkaset głosów.~- Vivat Carolus
 4 II,22 |  Babinicz dać znać Szwedom, aby kilkaset piechoty po drogach zasadzili,
 5 II,23 |       koniem, teraz wlókł się o kilkaset kroków za kawalkatą, z głową
 6 II,24 |      nimi wychyliły się ciała i kilkaset dziwnych postaci poczęło
 7 II,32 |   Chowańskiego podchodził, że w kilkaset ludzi do utrapienia całą
 8 II,35 |    czasiech wysłać. Trzeba by z kilkaset ludzi, a ja Zamościa ogałacać
 9 II,39 |  Bogusławowi, jeżeli więcej nad kilkaset koni nie liczył.~Porozsyłał
10 II,42 |         przeciw wam?~- Jest ich kilkaset koni dobrych, a wczoraj
11 III,9 |        cała siła przewyższała o kilkaset głów wojsko polskie. Lecz
12 III,14| bezskutecznie. Legło znów ludzi kilkaset. Tę jedną miał król pociechę,
13 III,28|        rozprószył, ale oto znów kilkaset szabel ma się na usługi.~
14 III,28| przytulić jako przy mnie, który kilkaset szabel mam do rozporządzenia?