Tom, Rozdzial

 1  I,1  |     kręcąc wrzeciona, przędły gorliwie jakby na wyścigi, surowymi
 2  I,6  |      laudańskiej braci bardzo gorliwie panna Aleksandra. Dwakroć
 3  I,8  |    Spodziewamy się po nim, iż gorliwie nam w tym usłuży. Ale że
 4  I,8  |       kłopot!... Wezmę ja się gorliwie do roboty, bo i samemu mi
 5  I,19 |      Tak rozmyślając pracował gorliwie nad umocnieniem Kiejdan,
 6 II,11 | sercem swemu dobroczyńcy, ten gorliwie szuka w nim win, by nimi
 7 II,15 |   rozkazy jego spełniono zbyt gorliwie. W pośpiechu za wysoko podnoszono
 8 II,16 |   ksiądz Kordecki jął szeptać gorliwie modlitwę zbladłymi wargami,
 9 II,18 |      poczęli go rozbierać tak gorliwie, jakby i skórę razem z szatami
10 II,21 |      że nie śpi, że modli się gorliwie i całą duszą. Kmicic również
11 II,41 |    przygotowywano się do niej gorliwie. Wojska książęce zajmowały
12 III,5 |      żołnierze wzięli się tak gorliwie do przygotowań odwrotu,
13 III,16|       szczególniej powtarzała gorliwie jedną modlitwę, do której
14 III,31|      iść jego praca, pracował gorliwie. Objeżdżali więc razem pola