Tom, Rozdzial

 1  I,10 | zgromadzeniu, po czym zapadła cisza głęboka.~Wojewoda stał się czerwony
 2  I,22 |         sobie. Lecz uraza była zbyt głęboka, więc wkrótce dodał w duszy: "
 3  I,22 |     chorobie; więc litość ją wzięła głęboka, łzy jej napływały przemocą
 4  I,22 |             był zajęty Oleńką i ową głęboką rozterką, jaka ich rozdzielała.~
 5 II,12 |          morza, a tu panowała cisza głęboka, przerywana tylko głosem
 6 II,23 |        większy podziw, że zima była głęboka i jaskółki nie myślały jeszcze
 7 II,23 |             czapkę i ukazał królowi głęboką bruzdę, której białawe brzegi
 8 III,4 |             szeregach nastała cisza głęboka, jeno konie dzwoniły munsztukami.~-
 9 III,8 |         czyniły go do lwa podobnym; głęboka zmarszczka nad nosem, nie
10 III,24|            się stało.~Książę ruszył głęboką i ciemną nocą ku Wąsowu
11 III,24|          ostrożność.~Podjazd wrócił głęboką nocą, nic nie widziawszy
12 III,25|            się stało.~Książę ruszył głęboką i ciemną nocą ku Wąsowu
13 III,25|          ostrożność.~Podjazd wrócił głęboką nocą, nic nie widziawszy
14 III,29|       rzeczką niezbyt szeroką, lecz głęboką i bagnistą, przez którą